Eugenio d'Ors | |
LÁPIDAS |
|
Epitafio
de Juan Maragall (1) |
|
Jo
d'aquest mort no sabria parlar-ne, sino després d'un silenci molt pur. |
|
De
José María Izquierdo (2) Gran sevillano taciturno |
|
Aquí
yace José María Izquierdo Regía una ciudad con un susurro. |
|
Otro
del mismo (3) |
|
Izquierdo
se murió, sin decir pío: Pío tres veces, le dirá la fama. |
|
De
la Duquesa de Dato (4) que, tras de unos años de elegante soledad en París, murió en Ciboure, en julio de 1937(5). |
|
De
la vulgaridad con el hastío, Enemiga (¿o amiga(6)? ) del atuendo, De tanto cenar frío, murió frío A puertas mismas de la patria ardiendo. |
|
De
Anne de Noailles (7) |
|
Dans
tes poemes, ta vie la bûche dans la flamme sa mort, autant que sa danse. |
|
Inscripción
en el Frontón de un Templo al Ángel Custodio
(8)
|
|
Ubi
perfecta vivit amicitia. |
|
(1)
«Glosari. Joan Maragall», La Veu de Catalunya,
20-XII-1911; recogido en Glosari 1910-1911 (2003). (2) «Epitafio para José María Izquierdo», en «Palique», Nuevo Mundo, 4-VIII-1922; recogido en Paliques (2006). (3) Publicado, con el título «Loa del llorado amigo sevillano José María Izquierdo», en Las Noticias (10-VI-1923); recogido en Cinco minutos de silencio (1925) y en Nuevo Glosario, vol. III (4) «Epitafio para Isabel», La Tradición (1939) (5) que, … en julio de 1937] (Muerta en julio 1937, en Azcáin) La Tradición. (6) ¿o amiga?] y amiga La Tradición. (7) Procedencia todavía no localizada. (8) Procedencia todavía no localizada. |
|
|
|
Diseño y mantenimiento de la página: Pía d'Ors | |
Última actualización:
28 de julio de 2008 |